அந்த ஒரு ஜோடி பாதணிகள்
காற்றில் அசைந்தாடிக் கொண்டிருக்கின்றன,
இப்போதெல்லாம் நான் எடுக்கும் புகைப்படங்களில்
வண்ணக் கலவை மந்தமாகிவிடுகிறது, சில சமயங்களில்
புகை மட்டுமே வருகிறது, படங்கள் இல்லை.
காற்றை கலந்து செய்த கண்ணாடி அது,
கடைசியாய் உன்னை சந்தித்து
உன் கரம் கோர்த்து நின்ற பிம்பம்,
இன்னும் அதில் மிச்சமிருக்கிறது.
என் நண்பர்கள் மத்தியில் நான் தொலைந்து போய் விட்டேன்.
உன்னை நான் தொலைத்து விட்டதாலோ என்னவோ?
ஆனால், என்முன் நிழலாடும் அந்த
வாங்கவே இயலாத பாதணிகள்
நண்பர்கள் என் இருப்பை அறியும்படி,
என்னை தடுக்கி விழ வைக்கின்றன.
No comments:
Post a Comment